Facility Kwadraat bestaat dit jaar precies 20 jaar!
Al twintig jaar timmert het bedrijf met haar software FMIS WISH en meerjarenonderhoud aan de weg in de markt voor geautomatiseerd vastgoedbeheer. In een serie gesprekken met de oprichters, met medewerkers én opdrachtgevers gaan we op zoek naar het DNA van het bedrijf. Én, we maken samen een playlist; ’20 jaar Facility Kwadraat, the best of’.
In gesprek met
- Theo Op den Kamp, gepensioneerd Projectmanager Huisvesting
- Werkte 35 jaar bij Zorgorganisatie Cello
- Kiest voor playlistsong ‘What a wonderful world‘
Klant van het allereerste uur
In februari 2002 startten Pim en Dick met Facility Kwadraat. Inschrijven bij de KvK, een kantoor huren, een telefoonnummer; het is allemaal zo geregeld. Maar wat je écht nodig hebt, zijn natuurlijk klanten. Een klant van het allereerste uur was Theo Op den Kamp, Projectmanager Huisvesting en Facilitaire diensten bij Haarendael, dat later opging in Timpaan en nog later in Cello. Hoewel Theo al enkele jaren met pensioen is, treffen we hem op het bestuursbureau van Cello in Vught. Theo steekt meteen van wal: “Toen ik op Haarendael begon was mijn belangrijkste bagage de Hogere Hotelschool. Je leert daar zeker hoe je de keuken, de schoonmaak, de inkoop, het magazijn en vervoer moet organiseren. Spreekwoordelijk wist ik hoe je puree moet maken en hoe je een gezellige receptie organiseert, maar van technisch onderhoud en de bijbehorende planning wist ik niets.
‘Ik wist hoe je puree moest maken, maar van onderhoud wist ik niets’
Het was geweldig dat ik kon meeliften op de kennis van Pim, die toen nog bij AAG werkte. Hij leerde mij het onderhoud planmatig aan te pakken. Gebouwen definiëren, alle specifieke ruimtes nummeren, de behoefte aan onderhoud bepalen. Als ik al meteen één kenmerk van hun DNA mag noemen: ze luisteren naar je en nemen je mee op hun vakgebied. Ze leren je zelf alle mogelijkheden van FMIS WISH te benutten. Dat is altijd de kracht van Facility Kwadraat gebleven. Van Pim en Dick, maar ook van Fleur van den Bosch en andere medewerkers, zoals Cora en Liëlle. De laatste begon bij mij als stagiaire. Toen ze haar diploma haalde, heb ik Dick en Pim getipt. Ze boden haar meteen een baan aan.”
‘Onderhoud is geen hoofdzaak!’
Dan, uit het niets, ligt ineens deze stelling op tafel. Gelukkig maakt Theo’s brede glimlach duidelijk dat hij graag nog uitlegt wat hij precies bedoelt: “Cello werkt voor mensen met een verstandelijke beperking. We nemen de directe zorg van familie over voor hun dierbaren. We willen primair dat ze bij ons goede zorg krijgen en goed en fijn wonen. Al het andere is daar ondergeschikt aan. Niet iedere leverancier begrijpt dat. Ik had weleens discussies met gemeenten over voorschriften die gewoon niet konden. Of met architecten die iets prachtigs hadden ontworpen, waarvan ik dan zei ‘maar dit wil de bewoner niet’.”
Werkenderwijs werd onderhoud beheersbaarder
Dat Theo precies wist wat de doelgroep nodig had, had ook te maken met zijn zoon Wouter, die een verstandelijke beperking heeft. “Wouter woont al jaren in een van de huizen van Cello. Ook heeft hij heel lang bij mij op Haarendael gewerkt. Mede dankzij Wouter wist ik altijd heel goed wat mensen met een beperking willen, maar zeker ook wat hun ouders willen. In het samenspel rond bijvoorbeeld nieuwbouw kon ik hun stem heel goed vertolken richting gemeenten, architecten en met name aannemers.
Als ik in dat licht nog iets over het DNA van Facility Kwadraat mag zeggen. Ze zien FMIS WISH zelf ook als een hulpmiddel, niet als een doel op zich. Ze stellen zich altijd dienstbaar op, stellen vragen als ‘hoe doen jullie dat met storingen?’ of ‘waar hebben jouw mensen behoefte aan?’. Ik kan met een gerust hart zeggen dat ik als klant heb kunnen bijdragen aan software modules als bijvoorbeeld Toegangsbeheer en Meldingenbeheer. Dankzij de ontwikkeling en afstemming met FMIS WISH werd ons onderhoud daardoor werkenderwijs steeds overzichtelijker en beheersbaarder. Dat was ook wel nodig, want onze vastgoedportefeuille groeide enorm. Omdat onze cliënten steeds vaker in dorpen en wijken gingen wonen en door de samensmelting met Groote Cingels, Adesse en de Binckhorst steeg het aantal gebouwen tot ver boven de 100. Daarmee groeide ook de behoefte aan overzicht over wat er aan planmatig onderhoud stond te gebeuren.”
What a wonderful world
Tot slot vragen we Theo welk nummer hij op de playlist wil zetten. “Dat is een hele lastige, want ik luister eigenlijk nooit naar muziek. Toch komt er één titel bij me naar boven: ‘What a wonderful world’ van Louis Armstrong. Ik heb een gouden tijd gehad bij Haarendael, Timpaan en Cello. Ik heb ook ongelooflijk genoten van de jarenlange samenwerking met Facility Kwadraat. Na mijn pensionering heb ik zelfs nog een aantal projecten voor ze mogen doen. Ik heb jarenlang blindelings op ze kunnen vertrouwen. Hoe fijn is dat?”
Naar Jubileum Playlist op YouTube